000 | 02866nam a2200325 i 4500 | ||
---|---|---|---|
008 | 191122s2016 sp c spa | ||
017 | _aB.6887-2016 | ||
020 | _a9788494453830 | ||
080 | 1 | _a82-3 / 82-N | |
100 |
_aNogués, Alex _960745 |
||
245 | 0 |
_a7 hombres con bombín _c/ Alex Nogués, Silvia Cabestany |
|
250 | _a1ª ed. en castellano | ||
260 |
_b:Libros del Imaginario _c,2016 |
||
300 |
_a[34] p. _b:principalmente il. col. _c;21cm |
||
500 | _aInfantil de 3 a 6 anos | ||
520 | 3 | _aNa cidade viven sete homes con bombín, sempre van vestidos con cores escuras, traxe, gabardina e un bombín cubrindo as súas cabezas. Todos eles son serios e estirados e non saben rir. Un día, un refacho de vento fará voar o bombín dun deles ben lonxe máis aló de calquera lugar, ao descoñecido. Os sete homes seguirán ao bombín e iso levaralles a ver problemas en todo o que atopan, excepto a aqueles que perderon o bombín. Finalmente, o último home ve pasar a unha encantadora rapariga e quítase o bombín para saudala. Eses sete homes seguen vivindo na cidade, e xa saben rir, agora van vestidos de cores alegres e divertidas, e cando senten tristes, déixanse levar alí onde lles leva o vento. Había na miña cidade sete homes con bombín. Paseaban sempre xuntos. Eran serios, estirados, vestían de negro e rizábanse os bigotes. Ata que un día, o vento fixo voar un bombín máis aló de calquera lugar e mostroulles o descoñecido. | |
521 | _aPRI12 | ||
600 |
_aAlegría _vLibros infantiles y juveniles _9154069 |
||
610 |
_aFilosofía _93103 |
||
650 |
_aFelicidade _96740 |
||
650 |
_aSociedade _930559 |
||
650 |
_aAlbum ilustrado _9154070 |
||
650 |
_aVida _9154071 |
||
650 |
_aAMIZADE _91303 |
||
650 |
_aVALORES SOCIAIS _921857 |
||
700 |
_aCabestany, Silvia _990674 |
||
856 | _uNa cidade viven sete homes con bombín, sempre van vestidos con cores escuras, traxe, gabardina e un bombín cubrindo as súas cabezas. Todos eles son serios e estirados e non saben rir. Un día, un refacho de vento fará voar o bombín dun deles ben lonxe máis aló de calquera lugar, ao descoñecido. Os sete homes seguirán ao bombín e iso levaralles a ver problemas en todo o que atopan, excepto a aqueles que perderon o bombín. Finalmente, o último home ve pasar a unha encantadora rapariga e quítase o bombín para saudala. Eses sete homes seguen vivindo na cidade, e xa saben rir, agora van vestidos de cores alegres e divertidas, e cando senten tristes, déixanse levar alí onde lles leva o vento. Había na miña cidade sete homes con bombín. Paseaban sempre xuntos. Eran serios, estirados, vestían de negro e rizábanse os bigotes. Ata que un día, o vento fixo voar un bombín máis aló de calquera lugar e mostroulles o descoñecido. | ||
997 | _e2 |